g_004_muzeum_bursztynu_sciana

Duże złoża bursztynu rozmieszczone są wzdłuż południowego brzegu Bałtyku, głównie w rejonie przybrzeżnym Zatoki Gdańskiej. Bursztyn bałtycki to sukcynit, czyli kopalna żywica pochodzenia roślinnego o zawartości kwasu bursztynowego od 3 do 8%, która powstała co najmniej 40 mln lat temu. Te cechy wyróżniają bursztyn bałtycki spośród innych żywic kopalnych. Kiedyś metodą poławiania bursztynu były tzw. szperania – aby bursztyn wypłynął, za pomocą długich tyczek poruszano osady na dnie Morza Bałtyckiego, podważano kamienie i przygarniano piasek. Ten sposób poławiania bursztynu do dziś jest praktykowany podczas sztormowych dni na Wyspie Sobieszewskiej oraz w okolicy miejscowości Stegna i Jantar. Najpopularniejszym i najtańszym sposobem wydobycia bursztynu jest tzw. metoda gdańska – wypłukiwanie bursztynu z ziemi za pomocą silnego strumienia wody.